Een versterkt Europees mechanisme voor civiele bescherming (UCPM) (10 januari 2019)

Het nieuwe wetgevende kader verzekert dat het UCPM ook in deze veranderende wereld een cruciale speler zal blijven in de Europese en mondiale rampenbijstand. Voor België is het een middel om de internationale ambities van de nieuwe Civiele Bescherming te realiseren door de internationale uitbouw, ontplooiing en waardering van de expertise en interventiecapaciteiten.

De rampenbijstand via het UCPM wordt sinds haar ontstaan geleverd door interventiecapaciteiten die de lidstaten ter beschikking stellen. Recente noodsituaties zoals de vluchtelingen- en migratiecrisis van 2015, de bosbranden van 2016 en 2017, de verschillende terroristische aanslagen, alsook de orkanen in het Caribische gebied, hebben echter aangetoond dat de bestaande capaciteiten van het UCPM hun limieten benaderden of soms zelf ontoereikend bleken.
 
Om tegemoet te komen aan de verhoogde vereisten en ambities van het UCPM voorziet het nieuwe wetgevende kader zowel een versterking van de nationale capaciteiten binnen het "European Civil Protection Pool" (voordien "Voluntary pool") als in de oprichting van nieuwe capaciteiten. De lidstaten kunnen hiervoor rekenen op bredere financiële steun vanuit de Commissie.
 
Daarnaast wordt er ook een nieuwe categorie van capaciteiten uitgebouwd, de zogenaamde RescEU capaciteiten. Deze capaciteiten hebben als doel om vanuit het Europees niveau bestaande capaciteitstekorten aan te vullen. Deze RescEU capaciteiten, die gehuisvest worden binnen de lidstaten, zullen kunnen rekenen op een hogere financiering van de Commissie, zullen rechtstreeks onder de Commissie vallen wat betreft de beslissingen tot hun al dan niet inzet en zullen het Europees logo dragen.
 
Het bestrijden van de gevolgen van rampen is natuurlijk maar één element in een geïntegreerd risicobeheer. Om ook te werken aan het voorkomen van rampen en het verminderen van hun impact wordt in de nieuwe wetgeving ook extra aandacht besteed aan het preventiebeleid. Zo zullen lidstaten met elkaar en met de Commissie meer informatie delen omtrent hun risicoanalyses en hun preventiemaatregelen en kunnen er experten-teams uitgestuurd worden om de lidstaten te ondersteunen in hun preventie- en noodplanning.